In de loop van 1978 kreeg ik een heuse ‘manager’. Hij heette Dick Kalk en zorgde voor veel solo-optredens. In de buurt, maar ook verder in het land.
Zo stond ik een keer in het voorprogramma van de formatie The Trunkles, destijds een gerenommeerde folk band uit Engeland. Pop in de Stop heette het concert.
Ik zong daar mijn eigen repertoire, een mix van Joan Baez folksongs en zelfgeschreven liedjes. Er zijn geluidsopnamen gemaakt! Gevonden op een oud cassettebandje tussen de honderden die ik op zolder bewaarde.
Ik mocht zelfs een duet met de leadzanger zingen! Het werd Copper kettle, vooraf snel ingestudeerd en samen even doorgenomen. Het is grappig om terug te horen hoe ik de typische Engelse (Ierse?) tongval probeer de imiteren. Het blijft een beetje ‘steenkool’…
Van mijn eigen repertoire heb ik gekozen voor fragmenten van: Rambler gambler en de Noordzeeballade van Boudewijn de Groot en Lennart Nijgh. Bij dit laatste nummer is het ook weer de verhalende tekst die me zo aansprak.
Rambler gambler
Noordzee ballade
Manager Dick had foto’s nodig voor de promotieactiviteiten. Daar huurden we geen studio voor. We maakten ze gewoon bij mijn moeder in de huiskamer. Gordijnen dicht, plantje erbij en klaar!
Wat ben je toch een veelzijdige zangeres… Je blijft me verbazen en.. ik blijf genieten!
Heel mooi!