Manager Dick Kalk zocht het hogerop. Of liever gezegd verder weg. Hij had een boeking geregeld in ’s Hertogenbosch. In de HTS Sociëteit Zusters van Orthenpoort om precies te zijn. Het was een flink eind rijden vanuit Julianadorp, maar Dick haalde me hoogstpersoonlijk op van huis met zijn auto. Ik ging naast hem op de passagiersstoel zitten. Hij was vrolijk en had duidelijk zin in een leuke dag en avond. Hij keek iets minder blij toen mijn moeder achterin de auto stapte.
“Hallo Dick! Ik ga vandaag gezellig met jullie mee. Leuk hè?”
Het was stoer om zo ver van huis op te treden. Ik had een echte poster voor de aankondiging van het concert en deze hoefde ik niet zelf te schrijven en te tekenen zoals in De Zandloper. Ik had een aankondiging in de krant van Den Bosch en… ik kreeg mijn eerste recensie!
Een zuivere en heldere stem en een natuurlijke bescheidenheid… ja ja…!
Meer eigen composities en meer podiumervaring voor de nodige overtuigingskracht zouden het concert overigens beslist ten goede zijn gekomen.
Tja… dat stond er ook in. Daar moest ik dus nog aan werken. En dat deed ik.
Hier twee geluidsopnamen.
Plaisir d’amour zong ik speciaal voor mijn moeder. Het was absoluut haar favoriete liedje. Je hoort dat ik het spannend vind om het te zingen. Het is zéker niet perfect maar mijn moeder was zichtbaar ontroerd, zing dan maar eens onbewogen door.
Plaisir d’amour
En dan Suzanne van Leonard Cohen… zo’n prachtig liedje. Gezongen door zo’n pril zangeresje dat net komt kijken. Als ik dit nu zoveel jaar later terug hoor dan zou ik dat meisje alles willen leren over ademsteun, ‘metaal’ in je stem, vibrato… maar hé… ik was twintig en had nog nooit zangles gehad. Het is wel erg eerlijk (ik hield van dit liedje) ook al hoor je de invloed van Joan Baez in iedere noot.
Suzanne
Plaisir d’amour is dan ook een heel mooi lied.
Door jou ben ik destijds in aanraking gekomen met de muziek van Joan Baez
Wat leuk om te horen Ingrid!